บทนำ

สวัสดีคนที่เข้ามาอ่านทุกคนนะคะ:)

เบสท์ตั้งใจเขียนสิ่งนี้ขึ้นมา เพราะอยากจะแชร์ประสบการณ์การใช้ชีวิตที่รัฐแมสซาชูเซตส์ สหรัฐอเมริกา (หรือที่รู้จักกันว่า บอสตัน) เบสท์อยู่มา 7 เดือนแล้ว ชีวิตก็ไม่ได้ง่ายและยากอย่างที่คิด!

สรุปมันง่ายหรือยากกันแน่?
มันคละเคล้ากันไปนะ แล้วแต่เรื่อง ซึ่งเบสท์จะค่อยๆ เล่าไปทีละอย่างนะ

เบสท์มาทำอะไรที่นี่?
มาพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษค่ะ ฮ่าๆ เริ่มด้วยการเรียนในโรงเรียนสอนภาษาที่นี่ 8 เดือน และจะต่อโทปีหน้าในมหาลัยสักแห่งในบอสตัน ซึ่งมีมหาลัยให้เลือกเยอะมากๆ แต่จะเข้าได้ไม่ได้อีกเรื่องนะ :P

หนังสือที่ต้องใช้เรียนทั้ง ESL กับ Toefl

ทำไมถึงเลือกมาบอสตัน?
1) สภาพแวดล้อมเป็นใจให้เรียน เบสท์เชื่อว่า บอสตันจะสร้างกำลังใจในการเรียนให้เบสท์ได้มาก เพราะมีมหาลัยระดับโลกอย่าง Harvard, MIT, BU, BC, Berklee, Northeastern และที่สำคัญ บอสตันขึ้นชื่อว่าเป็นเมืองแห่งการศึกษาของอเมริกา คนที่นี่ส่วนใหญ่จะเป็นนักศึกษา หรือคนที่มุ่งมั่นเรียนหนังสือเพื่ออนาคต
2) ที่นี่เป็นเมืองที่สงบ ปลอดภัย เพราะคนส่วนใหญ่ก็เป็นหนอนหนังสือกัน แล้วเบสท์มาอยู่ตัวคนเดียวไกลบ้าน ก็ต้องคำนึงเรื่องความปลอดภัยเป็นหลัก
3) มีคนรู้จักที่นี่ เป็นเพื่อนของครอบครัวฝ่ายแม่ ที่บ้านเลยอนุญาติให้มาบอสตันได้
4) โรงเรียน BIA หรือ Boston International Academy เป็นโรงเรียนสอนภาษาที่เบสท์เลือก เพราะตรงสเปคเบสท์มากที่สุด และตั้งอยู่ในบอสตันด้วย

BIA ตรงสเปคยังไง?
1) ปลอดคนไทย ฮ่าๆ เบสท์คิดว่าถ้ามาถึงบอสตันแล้ว ยังต้องพูดภาษาไทยอยู่ ก็เรียนที่ไทยดีกว่า
2) ชอบบรรยากาศโรงเรียน เล็กๆ อบอุ่น เป็นกันเอง (แอบเรียกว่า "โรงเรียนแฮร์รี่" เพราะตึกได้อารมณ์มาก)
3) นักเรียนต่อห้องน้อยกว่าที่อื่น ประมาณ 8 คนต่อห้อง บางทีก็ 4 คน แต่ไม่เคยเกิน 12 คน
4) อาจารย์เจ้าของภาษา ดูใจดี น่ารัก
5) ราคาไม่แพงมาก แต่คุณภาพดี
6) อยู่ใกล้สถานีรถไฟ เดิน 1-2 นาทีถึง
7) Northeastern University เป็นพาร์ทเนอร์กับโรงเรียน!
8) นักเรียนที่นี่ดูมีความสุขดี เบสท์ไปส่องยูทูปกับเว็บไซต์เขามา
9) โรงเรียนดูมีมาตรฐาน เชื่อถือได้ พี่ที่เคยมาก็แนะนำมาอีกทีว่าดี

ด้านข้างโรงเรียน (อารมณ์แฮร์รี่มั้ย ฮ่าๆ)